Kasim 11'den bugune nasil degisti hayatim. Simdi donup bakinca sanki kotu bi ruya gormusum uyanmisim gibi. Sanki hic yasanmamis onlar. Hizlandirilmis, sigdirilmis hepsi kotu bi ruyaya.
Bazen kendimi suclu, umursamaz hissediyorum, duygusuzmusum gibi hissediyorum yokmus gibi davrandigimda. Insanin cok sevdigine veda etmesi ne zor-ya da edememesi. Onun aci cekmesin daha fazla diye olmesini istemesi... Ne kadar canice geliyo simdi dusununce. Iki saniye sonra, simdi dusununce de dogru geliyo.
Saniyorum ki hic kotu bi sey olmadi. Ananem hala istanbulda. HIcbi sey olmadi. Ruya gordum ben. Yatmadi bi ay oylece.
Neyse ki, nasilsa zihnimdeki ona ait goruntu o sonuncusu deil. Hep guzel, hep o eski hali.
Benim o gece kendi kendime 'birak direnmeyi, birak gitsin, hayat olmiycak sonrasi da' diye 450 km uzakta onunla konustugum dakikalarda onun gercekten de o ince cizginin tam da uzerinde oldugunu ertesi sabah ogrenmem....
UMursamaz diilim, duygusuz da diilim; dusunmeyerek beynimin en uzaklarina atiyorum bazen gercekleri. Hicbi sey yokmus gibi devam ediyorum hayatima. Sora bi an, ufacik minicik bi sey aliyo goturuyo. GOzlerim doluyo. Gozumun onune anlar geliyo...
Sonra tekrar basa donuyrum.
Ben cok ozluyorum.
Keske biraz daha dursaydin, bi seyler daha gorseydin, yasasaydin bizimle.
Olum boyle bi sey. Bencillik. Geride kalanin bencilligi. Bir suru insan genc, hicbi sey yasayamadan, her seyi yarim birakarak giderken biz 83 seneye 'ama birazz daha' diyoruz. Insanin akli farkinda olsa da yasadiginin hicbi zaman en kotusu olmadiginin, duygulari hep en zoru onun yasadigiymis gibi tepki veriyor. Kontrolsuz.
Kucukken hep, 'hep birlikte olelim, kimse geride kalmasin' diye dusunurdum. Sanirim hala oyle dusunuyorum. Geride kalan olmak, hayata kaldigi yerden devam edebilmek icin cok guclu olmak gerek. Guclu gibiyim ama diilim-bilmiyorum. Dagiliyorum hemen.
Bana hala onlar olmus gibi gelmiyo.
Sanirim hala tam algilayamadim.
Sanirim fena halde kaciyorum.
Bi insan oldukten sonra esyalarinin icinde kalakalman ve her seyin bir sure 'o' kokmasi cok fena bi sey. Hele benim gibi her yasadigini kokusuyla hafizasina alan biri icin :/
Anlamadim.
Inanamadim.
Ozledim.
:..(((
